Таң айқабағы. Садовая камышевка.

(Acrocephalus dumetorum) – сандуғаштар(SYLVIIDAE) тұқымдасынан шыққан сайрайтын құс. Торғайдан кішірек (борсықтай болады), қара жолақтарсыз, үсті сарғыш-қоңыр түсті. Батпақ айқабағынан айырмашылығы «суық» сұр немесе сарғыш түсімен ерекшеленеді, ашық түсті қасы көзден тысқары орналасқан, көз айналасындағы жарық сақинадан гөрі айқын, ұшу қауырсындарындағы жеңіл жиектер нашар көрінеді. Үнді айқабағынан айырмашылығы неғұрлым сымбатты дене бітімі бар. Аяқтары күңгірт (сұр, қоңыр) және ақшыл (қара-қоңыр, қара). Сыртқы жыныстық айырмашылықтары жоқ. Таң айқабағы жәндіктермен қоректенеді. Әні қатты, күрделі әрі әдемі, ысқырықтар, айқайлар жиынтығынан тұрады, шексіз өзгеретін тәртіппен шығарылады. Батыс-Алтай қорығында Ивановский, Линейский, Көксе, Холзун, Үлбі жоталарының орман белдеуінде ұялайтын аз түр. Қарақат, таңқурай және ырғай қопалары бар қылқан жапырақты ормандар арасында жиі кездесетін өзендердің жайылмаларын жақсы көреді, бірақ жекелеген жұптар кейде бұталы тундраның белдеуіне еніп, онда қайыңдардың батпақты қалыңдығына қонады. Материалды дайындаған ҒМЭАжТ бөлімінің маманы Серекова К.С. Фото авторы Клименко А.А.

Садовая камышевка (Acrocephalus dumetorum) – певчая птица из семейства славковые (SYLVIIDAE). Меньше воробья (примерно с барсучка), без темных пестрин и полос, верх однотонный оливково-бурый, может быть с охристым или рыжеватым налетом, особенно заметным на пояснице. От болотной камышевки отличается более «холодной» серой или оливковой окраской, светлая бровь заходит за глаз, более выражена, чем светлое кольцо вокруг глаза, светлые каемки на маховых перьях слабо заметны. От тростниковой камышевки отличается теми же признаками, а также отсутствием явного охристого цвета на боках. От индийской камышевки отличается более стройным телосложением, отсутствием явной рыжины на пояснице, узкой неяркой и короткой бровью. Ноги бывают как темные (серые, бурые), так и светлые (охристо-бурые, охристые). Внешних половых отличий нет.Садовая камышевка питается насекомыми. Песня громкая, сложная и красивая, состоит из набора трелей, свистов, выкриков, издаваемых в бесконечно меняющемся порядке. Западно-Алтайском заповеднике малочисленный гнездящийся вид лесного пояса Ивановского, Линейского, Коксинского, Холзунского и Ульбинского хребтов. Предпочитает поймы рек, реже встречается среди хвойного леса с зарослями смородины, малины и жимолости, но отдельные пары иногда проникают в пояс кустарниковой тундры, где селятся в заболоченных зарослях карликовых берёзок. Материал подготовлен специалистом отдела НМЭПиТ Серековой К.С. Автор фото Клименко А.А