Иконников түнжарқанаты. Ночница Иконникова.

Иконников түнжарқанаты- сүтқоректілер классына жатады. Қазақстанның Қызыл Кітабында- IV категория (сирек кездесетін, аз зерттелген түрлер). Сыртқы ерекшеліктері: арқа жағы жылтырақ, алтын- қоңырқай түстес, ал негізі- қара түсті. Төменгі жағы сұр, қоңырқай реңк. Денесінің ұзындығы 37-44. Батыс- Алтай мемлекеттік табиғи қорығында жарқанаттың мекен ету ортасы- таулы тайга, өзен алқабы, тасты кертпештер. Күндіз мекендейтін жерлері жартастардың саңылаулары мен сызаттары, ағаштардың қабығының астында, ағаш кордондардың саңылауларында. Үлкен емес колониялармен тұрады немесе жалғыздан. Азығына толық қараңғы кезде шығады, орман шалғындарының үстімен аулайды, 1-3 м биіктікте, ұшуы ақырын, кенеттен бұрылыс жасамайды, күндізгі ірі көбелектердің ұшуын еске түсіреді. Ұсақ түнгі жәндіктермен қоректенеді. Түні бойы үзіліс жасап коректенеді. Шілде айының ортасында ұрғашысы бір күшігін дүниеге әкеледі. Түрлерді сақтау үшін қажетті шаралар: таралуын егжей-тегжейлі зерттеу қажет, бұл салыстырмалы түрде саны көп жерлерді анықтауға және тиімді қорғауды ұйымдастыруға мүмкіндік береді. Қорық режимін сақтау.

Материалды дайындаған ғылым, мониторинг, экологиялық ағарту бөлімінің маманы И.Н.Завьялова.

Ночница Иконникова – относится к классу млекопитающие. В Красной книге Казахстана – IV категория (редкие, малоизученные виды). Внешние особенности: вершины волос по спине блестящие, золотисто-бурые, а основания их - черные. Нижняя сторона серо-белесая, с коричневым оттенком. Длина тела 37 – 44. Места обитания летучей мыши в Западно-Алтайском государственном природном заповеднике - горная тайга, поймы рек, скальные уступы. Дневные убежища расположены в щелях и трещинах скал, под отставшей корой деревьев, в щелях за обшивкой деревянных кордонов. Живут небольшими колониями, либо поодиночке. На кормежку вылетают в полной темноте, охотятся над небольшими лесными полянами, среди деревьев около крон, обычно на высоте 1-3 м, полет медленный, без резких поворотов, напоминает полет крупных дневных бабочек. Питается мелкими ночными насекомыми. Кормится с перерывами всю ночь, летая над небольшими лесными полянами, среди деревьев. В середине июля самки приносят по одному детенышу. Меры, необходимые для сохранения вида: необходимо более детальное изучение распространения, что позволит выявить места с относительно высокой численностью и организовать действенную охрану. Сохранение режима заповедности.

Материал подготовлен специалистом отдела науки, мониторинга, экологического просвещения и туризма Завьяловой И.Н.